IJverige kinderen en een directeur

‘We zijn te druk hoor, geen tijd. De rijst moet geplant’.
Ik zit met mijn Hollandse achterste ongelukkig tussen de houten schoolbankjes geklemt in een vergadering met de directeur van Pu Trom Cha school. Aanwezig zijn ook de enige andere leraar, die wijselijk zijn mond houdt, maar vervent aan het schrijven is, en de gemeenschaps baas. Ook wat andere inwoners van het dorp zijn gekomen. Waaronder het dochtertje van de gemeenschaps baas, dat vrolijk in het rond loopt en dan weer eens naast de een en dan weer eens naast de ander gaat zitten.
We zijn gekomen om de opening van de nieuwe bibliotheek voor te stellen met een feestelijke open dag, zoals we ook al in Srei-ie en Pu Trom Tmey hebben gedaan. Bij aankomst wordt de laatste hand gelegd aan de bibliotheek door bamboelatjes over de kieren tussen de planken te spijkeren. Een paar grade 6 leerlingen helpen een vakkundig handje dat ervaring verraad. Uit mijn zeer gelimiteerde ervaring kan ik beloven: de vaardigheid die komt kijken bij het kaarsrecht plaatsen van een roestige spijker in hardhouten planken met de achterkant van een hamer, is serieus ondergewaardeerd.

De gemeenschaps baas is het niet met de schoolleider eens. ‘Dit is erg belangrijk, we maken wel tijd’ zegt hij. Zo! Ik observeer de schooldirecteur die nu wel moet buigen om geen gezicht te verliezen. Zijn eerste antwoord was zijn standaard liedje en ik begin het melodietje een beetje zat te worden. De andere gemeenschapsleden mengen zich niet in het gesprek, maar luisteren en dat is al heel wat. De leraar denkt er het zijne van, maar is als eerste opgestaan om de planning erbij te pakken. Als ik wat ideeen uiteen zet voor wat we zoal kunnen doen met de kinderen, kijkt hij op en vervolgt met het maken van zijn aantekeningen. Het zal op hem aankomen, zoveel is wel duidelijk.
Al vaak heb ik gedacht dat hij een goede school directeeur zou maken, deze enthousiaste, capabele leerkracht.

Vervolgens bespreken we de bijdragen die we van de gemeenschap verwachten: het organiseren van vergaderingen om taken te verdelen, het voorbereiden van een openingsceremony...
Hier komt de omslag, nu is de meneer de directeur wel geinteresseerd. Als hoofd der ceremonien heeft hij de zeggenschap over de rijstwijn. ‘Ja, erg goed idee, ja’

Niet ontevreden aanvaarden we de modderige weg naar Sen Monorom, een half uurtje later. Uit de bibliotheek komen gedempte stemmen. Alle kinderen, die nu pauze hebben en voorheen meestal naar huis gingen met het idee om misschien wel maar misschien ook niet terug te komen voor de volgende les, zitten bil aan bil op de houten banken in de bibliotheek om de tafel. En ze lezen.